Święci Młodziankowie, męczennicy

Wśród Ewangelistów jedynie św. Mateusz przekazał nam informację o tym wydarzeniu (Mt 2, 1-16). Dekret śmierci dla niemowląt wydał Herod Wielki, król żydowski, kiedy dowiedział się od mędrców, że narodził się Mesjasz, oczekiwany przez naród żydowski. W obawie, by Jezus nie odebrał jemu i jego potomkom panowania, chciał w podstępny sposób pozbyć się Pana Jezusa.

W czasach Heroda istniało przekonanie, że całe państwo stanowi własność władcy, włącznie z ludźmi, nad którymi ten ma prawo decydować o życiu i śmierci. W przypadku osób stanowiących potencjalne zagrożenie dla jego życia lub panowania, Herod nie wahają się ich eliminować w sposób bezlitosny. Historia świadczy o wyjątkowej ambicji, żądzy władzy i podejrzliwości Heroda, który zdobył tron przez bezwzględne działania i utrzymywał się przy władzy dzięki terroryzowaniu ludności. Jako syn Antypatra, wodza Idumei, Herod zdecydował się na całkowite podporządkowanie Rzymianom, co umożliwiło mu objęcie władzy nad Ziemią Świętą i narodem żydowskim jako król, choć był poganinem.

Herod eliminował konkurencję, mordując żydowską rodzinę królewską, która panowała przed nim. Do ofiar jego okrucieństwa należeli Hirkana II (teść), Józef (szwagier), Mariam (żona), a także trzech synów: Aleksander, Arystobul i Antypater. Wśród zamordowanych znalazł się także arcykapłan Arystobul oraz Aleksandra, matka Mariamme. Józef Flawiusz, żydowski historyk, szczegółowo opisał te wydarzenia w swoim dziele Dawne dzieje Izraela, napisanym około 70 lat po śmierci Heroda.

Przed swoją śmiercią Herod wydał makabryczne polecenie, mające na celu zorganizowanie zgromadzenia najważniejszych obywateli żydowskich na stadionie w Jerychu. Planował, że po otrzymaniu informacji o swojej śmierci wszyscy zostaną zgładzeni, aby nie pozostawić Żydom powodów do radości. Na szczęście to makabryczne polecenie nie zostało wykonane. Te okrutne fakty rzucają światło na to, kim był Herod i jakim dramatem było pozbawienie życia nawet kilkudziesięciu niemowląt z jego rozkazu.

Czczeni jako flores martyrum – pierwiosnki męczeństwa, Młodziankowie nie złożyli świadomie swojego życia za Chrystusa, ale niewątpliwie oddali je z Jego powodu. Zatriumfowali nad światem i zyskali koronę męczeństwa nie doświadczywszy zła tego świata, pokus ciała i podszeptów szatana.

Rzeź niewiniątek jest tematem często wykorzystywanym w sztuce. Dzieła takie stworzyli m.in. Rubens, Dürer, Brueghel, Poussin.